Noong panahon ni President
Corazon Aquino, out of nowhere, isang pangalan ang nakilala. Pangalan ng
lalaking isa raw sa mga nakibaka
sa panahon ng panunupil ng diktaduryang Marcos gamit ang karsada bilang arena.
Isang mandirigmang makabayan, maka-Diyos, at makatao. Dahil dito, natalaga siya
bilang OIC ng isang lungsod na tinatawag na business capital ng bansa. Isang lungsod na maunlad. Isang
lungsod na maraming yaman at ginto. Nang may magtangka ng coup d’état sa
administrayong Cory, humawak pa nga yata ito ng UZI at sa kabila ng kanyang size, mistulang
mandirigma siyang handang sumagupa sa anumang labanan na kanyang haharapin para
ipagtanggol ang kanyang reyna.
Sa paglipas ng maraming
taon, patuloy pa rin siyang namamayagpag sa panunungkulan at pagrenda sa
naturang maunlad at mayamang lungsod. Katunayan, dito na siya nagtayo ng
dynasty (ama, asawa at anak). Sa kanyang ambisyong mapalawak pa ang kanyang
imperyo, pinangarap niyang pamunuan ang bansa at ngayon nga ay pangalawa na
siya sa may pinakamataas na tungkulin habang patuloy na nirerendahan ng kanyang
mga anak ang pamumuno sa lungsod na kanyang iniwan.
Sa mga survey na ginanap,
halos malunod siya sa tuwa at galak dahil patuloy na namamayagpag sa ratings
ang kanyang pangalan. Indikasyong malapit na niyang maabot ang pinaka-rurok ng
tagumpay at mapamunuan ang bansa nating minamahal. Subalit sa tayog ng kanyang
lipad, hindi niya nalalamang kaakibat ng
kanyang pag-asam sa ambisyong ito, marami siyang “obstacles” na
pagdaraanan. Mga “balakid” na posibleng maglutangan. Mga “multo” na kanyang
ginawa sa mahabang panahon ng kanyang paghahari sa lungsod ng ginto at yaman.
Sa pangunguna ng kanyang mga
katunggali (of course), binuksan nila ang
“pandora’s box” na naglalaman ng kanyang mga “lihim”. Inisa-isang hinimay sa mata ng publiko sa pamamagitan ng “senate arena” ang kanyang “kabulukan”. Hinamon din siya ng mga ito
na harapin at sagutin ang mga akusasyong ibinabato sa kanya. Subalit, ang
dating mandirigmang naka-UZI ay pawang “denial”
lang ang isinasagot at sa ibang arena (press conference) humarap. Tila
tinutulungan din siya ng ilang “prostitute”
na radio station para
ipagtanggol ang kanyang laban.
Lalong tumindi ang hamon sa
kanya nang lumantad ang kanyang “best
friend” for so many years na “nakakaalam
ng kanyang sekreto”. Kaibigang nagdetalye ng SOP at naging “kalakaran” sa panahon ng kanilang
pamumuno. Kaibigang naging “bagman” di-umano
ng mandirigmang nangangarap maging lider ng bansa. Bigla tuloy nag-throw back sa aking isip si
dating pangulong ERAP. ‘Di nga ba’t isa rin niyang kaibigan ang nagsilbing “tinik” sa kanyang lalamunan at naging
sanhi ng kanyang pagbagsak? Isang kaibigang nagbuking din ng kanilang sekreto
sa “sindikato ng huweteng”. Isang
kaibigang naging bagman din niya. Kung si Erap na nakaluklok na sa trono ay
pinabagsak ng kanyang “best friend” at na-convict,
ito pa bang mandirigmang naka-Uzi na nag-aambisyon pa lang sa tronong inaasam?
Sa ngayon ay tila “urong ang balls” ng mandirigmang
naka-UZI na harapin ang hamon sa kanya. Paulit-ulit niyang ginagawang “alibi” na ito’y pamumulitika (sobra ng
gasgas ang alibi na ito) lang daw at pawang kasinungalingan. Sa halip, humarap
siya sa taong bayan (press conference) at dito nagpapaliwanag. Ang kanya namang mga “taga-kahol” ay sinasabing “kangaroo
court” daw ang senado. Umatras na nga yung isa nilang senador na dumadalo
sa hearing dahil bopol naman ito at
di kayang ipagtanggol ang kanyang manok sa senate hearing. Meron namang
alipores niya (laos na politician) ang
nagsasabing “plotted” lang daw ang
lahat ng akusasyon sa kanilang mandirigma.
Pulitika
man ito o hindi, bilang pulitiko, dapat harapin ng mandirigmang naka-UZI at
nag-aambisyong maging lider ng bansa ang mga akusasyon. Sagutin niya ng buong
talino at katapangan ang mga naghahamong kalaban. Kung tunay siyang inosente at
walang multong itinatago, ito na ang pagkakataon para siya “magningning” sa mata ng taong bayan. Ang siste, tila reluctant
siyang harapin ang kanyang mga ka-duwelo sa arena ng senado na nakikita ng
taong bayan sa nationwide television. Sa halip ay balak pang umakyat sa bundok
ng Olympus at dito niya iwawasiwas ng
iwawasiwas ang kanyang espada na “walang
kalaban.” Karakter ng isang mandirigmang walang balls at takot sa mga
multong kanyang ginawa, lalo pa’t ang kanyang “best friend” na pinagkatiwalaan niya
ng kanyang mga sekreto ay nasa hanay na ng kanyang makakatunggali.
Senate
hearing is not a Kangaroo court. Ito ang arenang may tsansa
tayong makita ang mga nag-aakusa at inaakusahan. Ang kanilang mga tanong at
sagot. Kung sila ay nagsisinungaling o hindi. Ang kanilang mga body language, their instinct and when they
perspired. Makikita rin natin ang bawat buka ng kanilang bibig, ang pautal-utal nilang pagsagot at
pangangatwiran, sa kawalan nila ng maitutugon sa katanungan. Makikita rin natin
ang kabobohan at katalinuhan ng mga
nagtatanong sa line of their questioning. Sa mga abugadong nagmamarunong pero
natitiyope sa sandali na sila na ang natatanong. These are all we got in the
senate hearing na sinasabi nilang kangaroo court but t hey have no balls to
confront. Tungkol naman sa
sinasabi nilang plotted? I disagree. In my opinion, this is GOD’s intervention. Magpasalamat tayo
dahil malayo pa ang eleksiyon, ipinakikita na NIYA sa atin nang maaga kung sino, kung bulok o hindi, kung marumi o malinis ang mga
nag-aambisyong maging lider ng ating bansa.
Kung ang mandirigmang ito na
“popular kuno” sa survey at nangangarap maging lider, kailangan niyang sumayaw
sa tugtog (face the music). Harapin ang mga putik na ibinabato sa kanya. Buong tapang at talino siyang humarap sa
gitna ng mga kalaban, mababangis mang leon o tigre ang mga ito (like what Daniel
did in the Bible). Kung talagang inosente siya, GOD can protect
him from them.
Sa challenge na ito natin
malalaman kung ang former warrior na ito na naka-UZI ng City of Gold and Riches ay
“magliliwanag” (sa kabila ng kanyang kulay) o “magdidilim” Abangan
ang susunod na kabanata.
No comments:
Post a Comment