President Benigno Simeon Aquino III: Berdugo ng mga Senior SSS Pensioners.

President Benigno Simeon Aquino III:

Berdugo ng mga Senior SSS Pensioners

Isa sa naging mainit na isyu sa Linggong ito ay ang pag-veto ni President Benigno Simeon Aquino III sa isang Bill na ipinasa ng senado at kongreso na magdaragdag sana sa tinatanggap na kakarampot na pension ng ating mga senior SSS pensioners. Mistula itong “palakol” na ipinang-pugot ni P-Noy sa ulo ng mga naghihingalong senior SSS pensioners na umaasa ng “mercy and compassion” sa kanya. Kung sa Mamasapano Massacre ay si President Noynoy Aquino ang “proximate cause” sa kamatayan ng SAF 44 na kanyang ipinagkanulo at hinayaang mamatay na hindi nasasaklolohan sa kamay ng mga brutal na rebelde at teroristang kanyang kasiping at kaulayaw, sa pagkakataong ito ay si P-Noy rin ang nagsilbing “berdugo” ng mga kawawa at naghihirap nating senior SSS pensioners. Ito ay senyales na wala nga sa sariling katinuan ang naging lider natin. Lalo rin itong nagpatibay na siya na nga ang “pinaka-manhid, pinaka-inutil, at pinaka-tangang presidente sa kasaysayan ng Pilipinas.” Bakit ko po nasabi ito mga kabalat at kababayan ko? Alamin po natin ang sitwasyon at himayin ang pagkatao ni P-Noy Aquino.

Una, taong 2011 pa raw po pinagdedebatihan, hinihimay at pinag-aralan ang pagtataas ng SSS pension sa mga kawawa nating mga senior pensioners sa ating kongreso. Dito ay natuklasan ng ating mga mambabatas na 70 % pala ang hindi nakokolektang SSS sa preniums sa mga delinquent employers which means, mga inutil ang mga nanunungkulang opisyales sa Social Security System at ang tanging alam ay ang pagtataas ng buwanang SSS preniums, at bigyan ang kanilang sarili ng milyon-milyong bonuses and other incentives and benefits. Sobra-sobra rin ang mga opisyales sa SSS kung saan ayon sa report (ABS-CBN thru Ted Failon’s radio program) na sa posisyon pa lang ng pag kavice president ng SSS ay bumibilang na ng labing-amim (16). Indikasyon ito na sila mismong mga opisyal ng SSS ang mistulang “linta na sumisipsip sa pondo” na pinaghihirapan ng mga SSS members. Ganoon man, ang kanilang efficiency sa pagpapatakbo at panunungkulan ay below average, kumpara sa iba nating kalapit na bansa. Ang facts bang ito ay alam o inaalam ni P-Noy? Meron ba siyang sariling pag-aaral o pagtaya sa ganitong sitwasyon? Kung meron, ano ang kanyang ginawa o sinabi sa mga SSS officials? Pinagalitan ba niya ang mga ito dahil sa kanilang kainutilan? Tinuruan ba niya ang mga ito ng gagawin at sinibak niya sa puwesto ang mga incompetent na opisyales ng naturang ahensiya.

Ikalawa, meron palang batas na nag-aatas sa ating gobyerno na bigyan ng kaukulang subsidy ang SSS, na hindi ginagawa ng administrasyon ni P-Noy. Kung sa ibang bansa ay kasama ito sa kanilang programa, tila ang lider ng ating gobyerno sampu ng kanyang mga alipores ay iba ang takbo ng isip. Nakalimutan yata ng mga hinayupak na ito na bagamat sa mga pribadong manggagawa nagmumula ang pondo ng SSS, ang mga members nito ay taong bayan rin at tungkulin ng gobyerno na siguruhin ang welfare and security nito para pangalagaan. Isa ito sa kadahilanan na hindi kailaman maaaring ma-bankrupt ang SSS na gaya ng mga kasinungalingang ipinangangalandakan ng mga SSS officials. Alam ba ito ni P-Noy? Gumawa ba siya ng sarili niyang pagtaya o pag-aaral tungkol dito?

Kung ating tutumbukin ang Conditional Cash Transfer (CCT) na isa ring programa ng gobyerno para sa ating naghihirap na mamamayan, ito po ay pinopondohan ng administrasyon ni P-Noy ng bilyon-bilyong piso. Katunayan, mula nang ipagpatuloy ni P-Noy ang programang ito ni ex President Gloria Macapagal-Arroyo, lumobo po ito ng lumobo sa proportion na nakakalula. Kung si P-Noy ay nagagawang magkaloob ng “libreng pension” sa mga naghihirap nating mamamayan, bakit hindi siya makapagbigay ng kaukulang subsidiya sa mga senior SSS pensioners na nakahanay na rin sa mga naghihirap dahil sa kakarampot na 1,500 hanggang 2,000 nilang natatanggap. Ito ba ay realistic pa o nasa reyalidad ng buhay para maka-survive sila sa panahong ito? Kung tutuusin, mas nakapag-ambag ng malaki sa ating ekonomiya at pamahalaan ang mga senior SSS pensioners noong panahong produktibo pa sila at nakapaghahanap-buhay kaysa sa mga CCT beneficiaries na walang ginawa kung hindi umasa sa limos at tulong ng gobyerno, magparami ng anak at umistambay. Katunayan ang CCt ay isa pa sa pinagmumulan ng katiwalian kung saan ang ibang beneficiary nito ay hindi naman karapat-dapat tumanggap pero nabibigyan. Alam ba ito ni P-Noy? Pinag-aralan ba niya ito at tinimbang ayon sa matalinong pagpapasiya? San niya kinuha ang kanyang “wisdom”? Meron ba siya nito sa kanyang kukote o wala talaga?

Idagdag na rin nating tumbukin ang bilyon-bilyong salapi na inuubos ng gobyerno ni P-Noy para sa mga tinatawag na “sovereign guarantee”na ipinagkakaloob nito sa mga private entity na kanilang “katuwang sa negosyo” (at katiwalian) dahil sa tinatawag nilang Public-Private Partnership (PPP). Kasamana dito ang mga garantiyang ibinibigay ng gobyerno sa mga “tax exemption” ng ilang malalaking private entity, etc. Nagpapatunay ito na si P-Noy ay talagang “manhid” sa kapakanan ng mga naghihirap na senior SSS pensioners, pero “galante” sa pagbibigay ng bilyon-bilyong salaping pondo sa Conditional Cash Transfer (CCT), bilang libreng limos sa mga “tamad at unproductive na mamamayan na walang ginawa kung hindi manghingi ng limos” sa pamahalaan, mag-anak ng marami at maging pabigat ng lipunan. Napaka-galante rin niyang magbigay ng ayuda at garantiyang “subsidy sa mga binabayarang kuryente ng mga mayayaman at dambuhalang korporasyon, idagdag pa dito ang mga tax-exemption na dapat sana ay bayaran nila pero hinahayaan niyang ipataw sa buwis ng mga taong bayan.”

Sa sarili kong pag-aaral, as a Sociologist, ang pagiging inutil ni P-Noy bilang lider ay sanhi ng kanyang “katangahan”at “kakulangan” ng angkop na pagtaya ng tunay na sitwasyon. Ang naaabot lang ng kanyang utak ay iyong “isinasaksak at ibinubulong sa kanyang isipan” ng mga nakapaligid sa kanya. Mistula siyang “robot” na kapag sinusian ng kanyang mga adviser at cabinet secretaries, ay “oo” lang ang kanyang isinasagot. Mistula rin siyang “batang kulang sa isip, o retarded kung baga. Na hindi niya kayang magsarili. Takot siyang mawala sa kanyang tabi ang mga taong nakapaligid sa kanya na nagsisilbing kanyang tagapag-alaga. Kahit na mga incompetent, patong-patong na katiwalian, kapalpakan at bulilyaso pa ang gawin ng kanyang mga ka-KKK, dededmahin lang niya ito. Takot nga po kasi siyang mawalan ng “tagapag-alaga”. Kung hindi niya kayang maging independent sa pag-aksiyon at decision making, wala rin siyang kakayahang makapag-move on, gaya ng naging treatment niya sa kanyang close friend na si General Purisima na patuloy niyang pinupuri at pinasasalamatan hanggang sa huli.

Ito ang nakapanlulumong katotohanan mga kabalat at kababayan ko, pero wala na tayong magagawa. Naiboto na natin siya at nailuklok sa posisyon na hindi karapat-dapat sa kanya. Ngayon ay sising alipin tayo habang hinihintay ang pagtatapos ng kanyang termino. Ang tanging relief na lamang nating inaasahan ay malapit na siyang mapalitan. Ganoon man, dapat pa rin tayong maging maingat. Meron siyang minamanok na nagsasabi at laging ipinangangalandakan na “ipagpapatuloy daw nito ang sinimulang tuwid (baluktot) na daan” ni P-Noy Aquino. Tila ayaw niyang humiwalay o bumitiw sa masama at madilim na anino ng “tuwad na daan” ni P-Noy. Huwag nating hayaan na mangyari ito. Huwag nating manatili ang “legacy” ng isang manhid, incompetent at  berdugo ng mga senior SSS Pensioners.

Nananawagan ako sa mga senior SSS pensioner na pinalakol ng berdugong si P-Noy dahil sa kanyang pag-veto sa batas na ipinasa sa kongreso at senado. Huwag po ninyong suportahan ang manok ni P-Noy. Ikampanya ninyo ito sa inyong mga asawa, anak, apo at mga kamag-anak. Ipadama ninyo sa kanilang hindi lang kayo dadalawang milyong senior SSS pensioners na minemenos niya ang bilang. Ipakita ninyo ang inyong “galit at poot” sa pamamagitan ng balota.

Vote wisely mgakabalat at kababayan ko.