Senator Antonio Trillanes
Sa
naganap na senate inquiry last week tungkol sa war on drugs chaired by Senator
Laila De Lima, at sa pagsulpot ng isang witness na di-umano’y kasapi ng Davao
Death Squad na iniuugnay kay President Rodrigo Duterte, maraming nagulat sa
kanyang mga revelation. Ganoon man, mas na-focus ako sa mga senador na tila may
kanya-kanyang sariling agenda na gustong i-highlight sa naturang pagdinig.
Being a neophyte senator, naging kapansin-pansin ang kawalan ng experience ni
Senator De Lima sa pag-handle ng naturang inquiry. Halata rin ang kanyang
pagiging “bias” at tila pag-giya sa
sinasabi ng isang surprised witness na si Edgar Matobato. On the other hand iba
naman ang tinutumbok ni Senator Peter Cayetano sa kanyang mga line of
questioning while testing the credibility of the witness. Kung baga sa
nagmamaneho, kung diretso ang itinatakbo ng sasakyan, pilit niya itong
inililiko sa gusto niyang direksiyon. It’s unfair to Vice Pesident Leni Robredo
na madamay ang kanyang pangalan sa gustong lutuin ni Senator Cayetano na balak
di-umanong pagpapatalsik ng Liberal Party kay President Digong Duterte kung
saan siya ang magiging beneficiary. Sa nakikita kong personalidad ni VP Leni
Robredo, bagamat may konting puna siya sa nagaganap na war on drugs, hindi ako
kumbinsidong magpapagamit siya para lang mapalitan si President Digong Duterte.
Kinakailangan ni Senator Cayetano ng isang malakas na patotoo para mapaniwala
ang tao. Hindi ‘yung dahil lang sa paggamit ni De Lima ng hindi credible
witness sa katauhan ni Edgar Matobato.
Ang
isa pang hindi ko mapapalampas ay ang pagpapakita ng kawalan ng etiketa ng
tinaguriang “attack dog” ng
Malakanyang noong nakaraang eleksiyon na si Senator Antonio Trillanes sa
kanyang colleague senator na si Senator
Cayetano. Sa imahe niyang ipinakita sa harap ng televised senate inquiry na
mistulang “siga” at “bully, dito ko natanto na siya na ang “pinaka-arogante, pinaka-mayabang at pinaka-bastos” na senador na nakita ko. Hindi maiiwasang kumulo at umakyat
ang dugo ko lalo na nang pagpatayan niya ng micropohone ang kapwa niya senador.
Kung ako ang nasa katayuan ni senator Cayetano, malamang na isang malakas na “sapok” ang padadapuin ko sa kanyang mukha
para siya matauhan. Sabihin na nating out of order ang pagiging madakdak ni
Senator Cayetano, the point here was that, he is just a co-equal senator and as
a colleague, Trillanes must respect him (Cayetano). Hindi ‘yung para siyang
nakakalalaki at magagawa niyang sindakin ang kanyang kapwa at patigilin ito sa
pamamaraang gusto niya. Ewan ko lang kung ang kayabangan at kabastusan niyang ito ay kaya niyang gawin kay Senator Paquiao. Baka may kalagyan siya.
Kung
ganito ang magiging takbo ng senate inquiry kung saan tila hindi kayang
rendahan ni Senator De Lima ang pagtsi-chair at pagpapakita ng pagiging bias,
sa palagay ko, sa halip na makabuti sa imahe ng senado makasama pa ang
ginagawang padinig na ito. Hindi deserving na mabigyan ng committee ang katulad
niyang incompetent, the same with Senator Trillanes. Sa halip na maging asset
sila ng senado para gumanda ang tingin dito ng sambayanang Filipino, ang
dalawang ito ang nagsisilbing batik at nagpapababa sa kredibilidad ng upper
house.
No comments:
Post a Comment