Monday, November 27, 2017

CPP-NPA-NDF as Terrorist Group?



The Teacher and the Pupil

Nakalulungkot isipin na ang sigla ng usapang pangkapayapaan na isinulong ng Duterte administration sa grupo ng mga maka-kaliwa (CPP-NPA-NDF) ay biglang naglaho na lamang na tila bula. Kung tutuusin, sa panahon ng mga nakalipas na presidente ng ating bansa, sa Duterte administration sana mas malaki ang tsansa na maisakatuparan at magtagumpay ang peace talk. Ito ay dahil sa pagiging left leaning ng ating presidente. Aside from that, may relasyong “teacher-pupil” ang dalawang namumuno kung saan inamin mismo ni President Duterte na naging Professor niya si Jose Maria Sison, CPP founder noong estudyante pa siya. Bilang pagpapakita rin ng sinseridad sa usapang pangkapayapaan, binigyan pa nga ni President Duterte ng cabinet position ang ilang mga maka-kaliwang personalidad. Pero ang lahat ng ito ay nabale-wala. Ang dahilan? Kawalan ng sinseridad.

As an ordinary citizen in our country and a silent observer, hindi ko masisisi si President Duterte kung mawalan man siya ng pasensiya at gana na ituloy pa ang pakikipag-usap sa CPP-NPA-NDP group. While they were in a negotiating table, patuloy namang nananaksak sa likod ang mga armadong mandirigma ng mga maka-kaliwa. Tila naging lisensiya pa nila ito para lumantad at mas maging aktibo sa kanilang extortion activities at panununog ng mga private properties ng mga kumpanyang ‘di nabibigay sa kanila ng “revolutionary tax”. Kapag pinuna sila ng pamahalaan, they just pointing back and accusing the government as the one who made atrocities to them. Isang lumang tugtugin na matagal na nilang inaawit.  It is as if, the teacher is under estimating the capability of his pupil. Ang inaakala yata ng CPP chairman na si Jose Maria Sison, magagawa niyang diktahan at lansihin si President Duterte.

Being an elected president of the Philippines, Digong assumed all the responsibilities vested in him by the people of the Philippines at isa na nga dito ang proteksiyunan ang gobyerno at makipag-peace talk sa mga enemies of the state. President Duterte knew this. Although he is known as a left-leaning leader, he cannot compromise anything that are disadvantageous to the government in favor of his former teacher’s whims and caprices.  Now that peace talk between them were thrown out in a waste basket, it seems that it is the pupil of that teacher became his “main nemesis”. In a war between them, mas naghahanda si President Duterte ngayon by recruiting an additional soldiers and making his warrior more equip and stable. Isang bagay na hindi ginawa ng mga nakalipas na administration. Bilang unang salvo ng kanilang sagupaan, these CPP-NPA-NDF species were now officially categorized as “terrorist”. Kung baga sa larong chess, mas marunong lumaro ang estudyante kaysa sa kanyang guro. A positional advantage wika nga.

By branding them as a terrorist they are now, not just an enemy of the state but an “enemy of mankind”. A group of people who have no ideology and agenda in life but to kill innocent people and sow terror in different parts of the world. People who have no right to inherit the planet earth.  They were considered a “disease”, a “plague”. Hindi lang ang gobyerno ng Pilipinas at mga Filipino ang kanilang kaaway. They were the enemy of all the peace loving citizen in the world.  At his age now, Jose Maria Sison cannot afford to fight for another 50 years. Sooner or later he may rest in peace. At ano naman ang kanyang maiiwang legacy sa mata ng sambayanang Filipino at sa buong mundo?


Pinuno ng isang teroristang grupo kalinya ni Osama Bin Laden. How ironic, isn’t it?

No comments:

Post a Comment